Een dag uit het leven van een bedrijfsmentor

De zomervakantie is voorbij. De scholen zijn weer begonnen, agenda’s raken gevuld en op de werkvloer draait alles weer op volle toeren. Terwijl ouders hun kinderen met een broodtrommel en gymtas uitzwaaien, kijken veel ondernemers naar hun eigen planning – en die voelt ineens akelig kort. Nog vier maanden tot het einde van het jaar. Nog vier maanden om te zorgen dat die doelstellingen, ooit ambitieus opgeschreven in januari (of eerder), ook daadwerkelijk gehaald worden.

Als bedrijfsmentor merk ik ieder jaar weer hoe dit moment als een soort reality check binnenkomt bij ondernemers. In juli was er nog een beetje ruimte om te mijmeren over plannen, om ‘na de zomer’ eens goed te kijken naar de koers. Maar nu die zomer echt voorbij is, breekt het besef door: de tijd tikt. Wat heb ik dit jaar eigenlijk bereikt? Waar sta ik nu echt? En – misschien wel het spannendst – ga ik halen wat ik me had voorgenomen?

Neem Kees, een hardwerkende ondernemer die ik eerder deze zomer sprak. Terwijl zijn medewerkers hun vakanties keurig hadden ingepland en genoten van hun vrije tijd, zat Kees achter zijn bureau. “Geen tijd om vrij te nemen,” zei hij toen ik hem vroeg hoe hij zijn zomer had doorgebracht. Zijn ogen verraadden moeheid, zijn bureau lag vol papieren. Hij vond zichzelf onmisbaar. Het idee dat zijn bedrijf ook zonder hem kon draaien, was voor hem nauwelijks voor te stellen.

Dat is een gedachte die ik vaker hoor. Veel ondernemers – vakmensen pur sang – hebben ooit hun bedrijf opgebouwd vanuit passie en toewijding. Ze weten van de hoed en de rand, zijn betrokken bij elk detail en hebben moeite met loslaten. Maar juist daarin schuilt het gevaar. Door alles zelf te willen doen, houden ze zichzelf gevangen. Geen ruimte om te ademen, laat staan om echt aan het bedrijf te werken in plaats van erin.

Toen ik Kees vroeg of hij vertrouwen had in zijn team, knikte hij meteen. “Ze zijn geweldig,” zei hij. Waarom hij dan niet durfde los te laten? “Gewoon een gevoel,” mompelde hij. Een gevoel dat het mis zou gaan, dat er fouten zouden worden gemaakt. En ja, fouten zijn mogelijk. Maar ze zijn ook leerzaam. Als je nooit ruimte geeft om te oefenen, kan niemand groeien – ook je team niet.

Of neem Peter. Zijn vraag was van een andere orde, maar minstens zo herkenbaar. Hij had het gevoel vast te zitten. Zijn bedrijf draaide, maar het voelde alsof hij in rondjes liep. Geen idee in welke fase hij zich bevond, geen zicht op de volgende stap. Samen hebben we gekeken naar de verschillende groeifases die een onderneming kan doorlopen. Van pioniersfase tot flowfase. Wat bleek? Hij had de pioniersjaren en de groeifase moedig doorstaan, maar in de acceleratiefase bleef hij hangen. Processen waren deels op orde, maar niet gestandaardiseerd. Het team werkte hard, maar miste duidelijke rollen. Strategische keuzes werden ad hoc genomen.

Met dat inzicht konden we werken. Niet door alles in één keer te willen veranderen, maar door gericht te kiezen. Eerst de processen, dan het team, dan de strategie. Peter kreeg weer grip. En – belangrijker nog – hij kreeg weer richting.

Dan was er die jonge ondernemer aan het eind van mijn dag. Enthousiast, vol ideeën, ambitieus tot op het bot. Hij wilde groeien, het liefst vandaag nog. Maar zijn basis was broos. Cashflow onduidelijk, geen duidelijke prioriteiten, risico’s die hij niet helemaal kon overzien. Mijn rol was om niet zijn vuur te doven, maar het in goede banen te leiden. Samen zetten we zijn plannen op een rij. Wat is haalbaar? Wat heeft nu prioriteit? Wat kan wachten tot 2026 – of zelfs later? Hij liep de deur uit met energie, maar ook met focus.

Wat al deze ondernemers gemeen hebben, is dat ze in de waan van de dag gemakkelijk het grotere plaatje uit het oog verliezen. Begrijpelijk, want de druk is hoog. Maar juist daarom is deze periode zo belangrijk. Die laatste vier maanden van het jaar zijn geen straf, ze zijn een kans. Een kans om te herijken. Om keuzes te maken. Om datgene wat écht belangrijk is naar voren te halen en al het andere – tijdelijk – te parkeren.

Als mentor help ik ondernemers precies daarbij. Niet met dikke rapporten of ingewikkelde theorieën, maar met vragen. Met luisteren, spiegelen, samen uitzoomen. Waar wil je naartoe? Wat staat dat nu nog in de weg? En welke eerste stap kun je morgen zetten?

Dus ja, het is bijna augustus. De tijd dringt. Maar het is niet te laat. Integendeel. Dit is het moment om scherp te zijn, de koers bij te stellen waar nodig en met frisse focus het jaar af te ronden. Niet door harder te werken, maar door slimmer te sturen.

Haalt de ondernemer zijn doelstellingen voor 2025? Dat hangt af van wat er nú gebeurt. Vier maanden zijn kort – maar ze zijn ook precies genoeg.