Een dag uit het leven van een bedrijfsmentor

De dag begint steevast met een sterke kop koffie. Niet zomaar koffie, maar eentje waar ik echt even de tijd voor neem. Want voordat ik de eerste afspraak van de dag in ga, wil ik even goed wakker worden, rustig mijn planning doornemen en mijn hoofd klaar maken voor de ondernemers die ik vandaag ga helpen. Mijn werk draait om mensen. Mensen met dromen, ambities, twijfels en soms flinke kopzorgen. En daar stap ik graag middenin.

Ochtend: een worstelende ondernemer

Mijn eerste afspraak is bij een klant die ik al een tijdje begeleid. Een ondernemer in de maakindustrie die zich afvraagt of hij nog wel op de juiste koers zit. De markt verandert, de concurrentie wordt steeds scherper en hij twijfelt of zijn bedrijf wel toekomstbestendig is. We zitten samen aan zijn vergadertafel, met een vers kopje koffie erbij – het blijft belangrijk. Hij praat, ik luister. Ik zie de frustratie in zijn ogen. Hij werkt keihard, maar het voelt alsof hij op een lopende band staat die steeds sneller gaat.

Dit soort gesprekken zijn altijd intens. Niet omdat ik dé oplossing kant-en-klaar in mijn binnenzak heb, maar omdat ondernemers vaak hun hele ziel en zaligheid in hun bedrijf leggen. Twijfelen aan je koers voelt dan als falen. Maar falen is het niet – het is ondernemen. We halen de situatie samen uit elkaar, analyseren de cijfers en kijken naar zijn onderscheidend vermogen. Halverwege ons gesprek zie ik het gebeuren: zijn blik verandert. Hij ziet weer perspectief. Een plan begint zich te vormen. En dat is precies waarom ik dit werk doe.

Middag: chaos in een familiebedrijf

Na een snelle lunch – een broodje uit het vuistje in de auto – rijd ik naar mijn volgende afspraak. Een familiebedrijf dat in een klassieke valkuil is beland: een vader en zoon die niet op één lijn zitten. De vader heeft het bedrijf opgebouwd, de zoon wil moderniseren. Het probleem? Beiden denken dat de ander het niet begrijpt.

Ik neem plaats in hun kantoor en al snel barst de discussie los. De zoon wil digitaliseren, vader wil het liefst alles bij het oude houden. “Waarom veranderen als het al 30 jaar goed gaat?”, hoor ik. De zoon zucht, de spanning is voelbaar. Mijn taak? Bruggen bouwen. Niet met ingewikkelde theorieën of dikke rapporten, maar door écht met ze in gesprek te gaan. Ik leg uit dat verandering geen aanval is op wat er is opgebouwd, maar een manier om toekomstbestendig te blijven. We werken aan een stappenplan waar beide heren zich in kunnen vinden. Kleine stappen, geen revolutie. Aan het einde van het gesprek schudden ze elkaar de hand. De kou is niet helemaal uit de lucht, maar het begin is er.

Einde middag: een ondernemer met grootse plannen

Op naar mijn laatste afspraak van de dag. Dit keer een jonge ondernemer met grootse ideeën. Hij wil groeien, sneller dan zijn schaduw, en heeft een hoofd vol plannen. Hij praat snel, wijdse gebaren, energie spat ervan af. Geweldig om te zien, maar ook een beetje gevaarlijk. Want te hard groeien zonder solide basis? Dat kan je de kop kosten.

Mijn rol hier is de rem, zonder zijn enthousiasme te temperen. Ik stel vragen: “Hoe zit het met je cashflow? Heb je de juiste mensen aan boord? Wat als je voorraadbeheer het niet bijhoudt?” Zijn ogen worden iets groter bij elke vraag. Niet omdat hij geen antwoorden heeft, maar omdat hij zich realiseert dat hij ze nodig heeft. We zetten zijn ideeën op een rij, maken een prioriteitenlijst en kijken naar haalbare stappen. Hij stuitert de deur uit, met een realistischer maar nog steeds ambitieus plan.

Avond: reflectie en vooruitkijken

Als ik thuiskom, plof ik op de bank. Mijn dag zat vol gesprekken, emoties en strategieën. Dat is het mooie van dit werk: elke dag is anders. Geen enkele ondernemer is hetzelfde, geen enkel bedrijf werkt volgens een standaard formule. Mijn rol als mentor is luisteren, analyseren, sparren en soms ook gewoon even de spiegel voorhouden.

Morgen weer een nieuwe dag, nieuwe ondernemers, nieuwe uitdagingen. Maar eerst nog even een goede kop koffie.